To co przyciąga turystów do Togo, oprócz niesamowitej dzikiej przyrody, to możliwość doświadczenia z bliska magii, czarów i całej tajemniczości obrzędów Voodoo. Dzięki licznym nietypowym tradycjom tutejszych ludów jakie można zaobserwować np. odwiedzając wioski ludności Ewe (taniec Akpesse) można poczuć wyjątkowy klimat Afryki Zachodniej. Wszystko to sprawia, że wizyta w Togo na długo zapada w pamięci podróżników.
Co zobaczyć w Togo?
Lome
Stolica Togo zlokalizowana na Wybrzeżu Niewolniczym, nad Zatoką Gwinejską przy samej granicy z Ghaną. Liczba mieszkańców Lome rośnie bardzo szybko – w ciągu ostatnich 20 lat wzrosła ona dwukrotnie (z 0,5 mln do 1 mln).
Lud Batammariba
Grupa społeczna mieszkająca w takientach – imponujących glinianych wieżyczkowych domach, które uważane są za symbol Togo. Obszar krajobrazu kulturowego na tych terenach, obejmujący wioski ludu Batammariba, nosi nazwę Koutammakou. W 2004 roku został on wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W wioskach znajdują się również miejsca obrzędowe, a tradycyjne wierzenia ludności mocno są powiązane z otaczającą przyrodą.
Góra Kloto
Wyprawa po wioskach i lasach tropikalnych porastających górę Kloto jest okazją do obserwacji bujnej, zielonej roślinności oraz licznych, kolorowych motyli. Ze szczytu roztacza się malowniczy widok na sąsiednią Ghanę. W jednej z okolicznych wiosek można zobaczyć tradycyjny taniec ludności Ewe – Akpesse. Można też odwiedzić centrum rzemiosła i przyjrzeć procesom projektowania batików i ozdabiania ceramiki.
Wioska Bandjeli
Klimatyczna togijska wioska znana z produkcji wyrobów metalowych.
Stolica Togo zlokalizowana na Wybrzeżu Niewolniczym, nad Zatoką Gwinejską przy samej granicy z Ghaną. Liczba mieszkańców Lome rośnie bardzo szybko – w ciągu ostatnich 20 lat wzrosła ona dwukrotnie (z 0,5 mln do 1 mln).
Grupa społeczna mieszkająca w takientach – imponujących glinianych wieżyczkowych domach, które uważane są za symbol Togo. Obszar krajobrazu kulturowego na tych terenach, obejmujący wioski ludu Batammariba, nosi nazwę Koutammakou. W 2004 roku został on wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W wioskach znajdują się również miejsca obrzędowe, a tradycyjne wierzenia ludności mocno są powiązane z otaczającą przyrodą.
Wyprawa po wioskach i lasach tropikalnych porastających górę Kloto jest okazją do obserwacji bujnej, zielonej roślinności oraz licznych, kolorowych motyli. Ze szczytu roztacza się malowniczy widok na sąsiednią Ghanę. W jednej z okolicznych wiosek można zobaczyć tradycyjny taniec ludności Ewe – Akpesse. Można też odwiedzić centrum rzemiosła i przyjrzeć procesom projektowania batików i ozdabiania ceramiki.
Klimatyczna togijska wioska znana z produkcji wyrobów metalowych.
Pogoda w Togo
Najmniej deszczowy miesiąc w skali roku. Temperatura po południu dochodzi do około 31°C, a wilgotność jest stosunkowo niska.
W lutym delikatnie rośnie ilość opadów. Temperatura po południu dochodzi do około 32°C, a wilgotność powietrza delikatnie wzrasta.
W marcu wzrasta liczba dni deszczowych. Temperatura po południu dochodzi do około 33°C, a wilgotność jest wciąż stosunkowo niska.
Kwiecień jest jeszcze bardziej deszczowy niż marzec. W ciągu dnia temperatura wciąż osiąga średnio 32°C.
Jeden z najbardziej deszczowych miesięcy w roku. Temperatury zaczynają delikatnie spadać do ok. 31°C.
Najbardziej deszczowy miesiąc w roku ze stosunkowo wysoką wilgotnością powietrza. Jednocześnie jeden z chłodniejszych miesięcy – temperatura w ciągu dnia osiąga średnio 30°C.
Mimo, że liczba dni deszczowych wyraźnie maleje to przez większość czasu niebo pozostaje zachmurzone. Także wilgotność powietrza pozostaje na wysokim poziomie. Temperatura w ciągu dnia osiąga średnio 28°C.
W sierpniu dalej maleje liczba dni deszczowych przy jednoczesnym dużym zachmurzeniu i wilgotności powietrza. Najchłodniejszy miesiąc w roku – temperatura w ciągu dnia osiąga średnio 27°C.
We wrześniu stopniowo przybywa dni deszczowych a wilgotność utrzymuje się na wysokim poziomie. Dalej panują umiarkowane temperatury o średniej wysokości w okolicach 27°C.
W październiku dalej wzrasta liczba dni deszczowych a wilgotność powietrza utrzymuje się na stosunkowo wysokim poziomie. Temperatura w ciągu dnia osiąga średnio 30°C.
W listopadzie wyraźnie maleje liczba dni deszczowych oraz wilgotność powietrza. Rośnie za to temperatura do ok. 32°C.
Jeden z najsuchszych miesięcy w roku ze stosunkowo niską wilgotnością powietrza. Temperatura po południu dochodzi do około 32°C.
Obywatele polscy udający się do Togo muszą posiadać ważną wizę na przejazd i pobyt. Wizę można uzyskać w Ambasadzie Togo w Berlinie, a także na lotnisku w Lomé oraz na większych granicznych przejściach lądowych. Wizy na lotnisku oraz na granicy lądowej wydawane są na 7 dni; aby je przedłużyć, przed upływem terminu ważności należy zgłosić się do prefektury policji w Lomé. Paszport musi być ważny przez minimum 6 miesięcy od daty wyjazdu z Togo.
Osoby mające kłopoty zdrowotne z sercem, płucami i ciśnieniem krwi proszone są o konsultację z lekarzem przed wyjazdem. Wiek nie stanowi bariery – wszystko zależy od sprawności fizycznej, kondycji i młodości ducha.
Zalecana jest profilaktyka antymalaryczna. Polecanym lekarstwem jest Malarone, a repelentem – np. Mugga.
Dostęp do opieki lekarskiej na poziomie zbliżonym do europejskiego jest możliwy praktycznie tylko w dużych miastach. Zakres usług medycznych jest ograniczony, a poważniejsze zabiegi, zwłaszcza wymagające specjalistycznej aparatury, trzeba wykonywać poza granicami Togo. Koszt wizyty lekarskiej wynosi ok. 100 USD, łącznie np. z badaniem krwi na malarię; doba pobytu w szpitalu kosztuje 100–250 USD.
Należy pamiętać o zabraniu osobistej apteczki. Na wyposażeniu, poza lekami przepisanymi przez lekarza, powinny znajdować się środki na problemy żołądkowe i biegunkę, środki opatrunkowe, bandaż elastyczny, antybiotyk i woda utleniona.
Przy wjeździe do Togo każdy z uczestników musi posiadać tzw. żółtą książeczkę będącą dowodem szczepienia przeciw żółtej febrze. Inne zalecane przez nas szczepienia (choć formalnie nie wymagane) to szczepienie przeciwko żółtaczce A i B, tężcowi, błonicy i durowi brzusznemu.
Podane wiadomości mają charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Przed wyjazdem polecamy wizytę u lekarza specjalisty od medycyny tropikalnej, który udzieli informacji na temat profilaktyki antymalarycznej i ewentualnych zaleceń szczepiennych w danym rejonie. Lista rekomendowanych lekarzy specjalistów w całej Polsce jest dostępna w biurze Flow Africa.
Dania kuchni togijskiej mają typową dla zachodnio-afrykańskiej kuchni kompozycję. Ich bazą może być ryż lub wyrób mączny, np. fufu, robione z bulw pochrzynu, czy akoume – z afrykańskiego prosa, sorgo, kukurydzy lub manioku. Podawane do nich rozmaite sosy (zupy) przygotowywane są z lokalnych warzyw, a ich obowiązkowym składnikiem jest bardzo ostra papryczka – piment. Do dań dodaje się też różne mięsa i ryby. Częstym składnikiem potraw jest również fasola. Jako że Togo było dawniej kolonią francuską, na ulicach miast spotkać można sprzedawców francuskich bagietek z dodatkami.
Najpopularniejszym lokalnym alkoholem w Togo jest sodami (lub tchouk), który powstaje poprzez destylację wina palmowego. Do togijskich specjalności alkoholowych należy również piwo palmowe (déha lub tchakpalo). Pija się tu także bissap (sok z hibiskusa) czy wodę kokosową (bezpośrednio z zielonego kokosa).
Walutą Togo jest frank zachodnioafrykański CFA (XOF). Używany on jest w 14 krajach Afryki Centralnej oraz Zachodniej, będących dawnymi koloniami francuskimi.
Wymiany obcych walut można dokonywać w oficjalnych biurach wymiany, w bankach i hotelach. W hotelach i bankach honorowane są najbardziej znane karty kredytowe.
Restrykcje celne w Togo dotyczące artykułów przywożonych na własny użytek nie odbiegają od powszechnie stosowanych standardów.
Spirytus i napoje alkoholowe
- napoje destylowane i spirytusowe o objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22 % obj.; nieskażony alkohol etylowy o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej: 1 butelka, lub
- napoje destylowane i spirytusowe, aperitify na bazie wina lub alkoholu lub podobne napoje o objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 22 % obj.; wina musujące, wina likierowe: 1 butelka
- lub proporcjonalny asortyment tych produktów w zestawie i wina niemusujące: 1 butelka
Ze względu na dość wysokie opłaty roamingowe zalecany jest zakup lokalnej karty SIM. Zasięg telefoniczny w kraju jest dość dobry. W większości miast można także znaleźć wiele kafejek internetowych.
Numer kierunkowy do Togo: +228
Togo korzysta ze standardowych europejskich gniazdek i wtyczek (typ C). Napięcie wynosi 220 V.
W stosunku do czasu w Polsce następuje przesunięcie o 2 godziny do tyłu w czasie letnim i o 1 godzinę do tyłu w czasie zimowym.
Togo, w porównaniu z innymi państwami regionu, uchodzi na kraj stosunkowo bezpieczny dla turystów. Występuje tu jednak dosyć duże zagrożenie pospolitą przestępczością (np. kradzieżami), zwłaszcza w Lomé, w okolicy plaż i bazarów. Należy zatem zachować wzmożoną uwagę i ostrożność
Podczas całego wyjazdu uczestnicy objęci są ubezpieczeniem turystycznym pakiet – TU EUROPA
TRAVEL WORLD (wariant Standard PLUS) które obejmuje: KL 40 000 EUR, NNW 5 000 EUR, bagaż 500 EUR, z włączeniem ryzyka następstw chorób przewlekłych i nowotworowych. Za dodatkową opłatą istnieje możliwość zwiększenia sumy ubezpieczenia i wykupienia ubezpieczenia od kosztów rezygnacji.
Ogólnie przyjętą zasadą w krajach afrykańskich jest zwyczaj dawania napiwków za wykonaną usługę. Kwoty zależą od rodzaju usługi i wahają się od 2 do 30 USD, mniejsze kwoty warto wręczać w walucie lokalnej.
Polecamy, by zawsze nasi Goście mieli ze sobą swoją osobistą, niewielką apteczkę z podstawowymi lekami, w tym na problemy żołądkowe, stale przyjmowanymi lekami ale też bandażami, plastrami czy środkiem dezynfekującym.
Na miejscu poruszamy się własnym transportem – wygodnym klimatyzowanym minibusem (przy większych grupach) lub minivanem (do 9 osób). Korzystamy najczęściej z Toyoty Hiace lub Toyoty Coaster. Ostatni rząd siedzeń będzie złożony, aby można było położyć na nim bagaże.
Zakazane jest wykonywanie zdjęć obiektów wojskowych, rządowych i strategicznych oraz na obszarach zastrzeżonych. Nie można również wykonywać zdjęć na lotnisku. Należy pamiętać, że miejscowych ludzi można fotografować tylko za ich zgodą. Zakazane jest również noszenie ubiorów podobnych do mundurów wojskowych i policyjnych (należy unikać nawet koszulek i spodni typu moro).
W klimacie panującym w Togo najlepiej sprawdza się odzież bawełniana. Należy unikać materiałów syntetycznych. Trzeba jednak pamiętać, że poranki i wieczory mogą być chłodnawe i najlepiej jest zabrać ze sobą sweter, polar, bluzę lub lekką kurtkę.
- Odzież letnia: krótkie spodnie, spodnie z długimi nogawkami (przydatne podczas ewentualnego pieszego safari), koszule i podkoszulki; ubrania z przewiewnych materiałów
- Ciepła odzież: kurtka przeciwwiatrowa, kurtka z polaru
- Obuwie: para wygodnych, zakrytych butów sportowych, sandały/klapki pod prysznic
- Przy wybranych programach uwzględniających np., trekking czy wspinaczkę – zalecane obuwie trekkingowe z twardą podeszwą, usztywniające kostkę
- Mały plecak - pojemność ok. 25 litrów (przydatny podczas wycieczek)
- Okulary przeciwsłoneczne
- Czapka z daszkiem/kapelusz słoneczny
- Krem z wysokim filtrem (np. SPF 50)
- Środki przeciw komarom (polecamy preparat marki Mugga)
- Lornetka (przydatna w czasie safari)
- Strój kąpielowy
- Latarka (najlepiej typu czołówka)
