Jednostką monetarną w Senegalu jest frank środkowoafrykański (CFA). 1 EUR = 656 CFA. W wielu miejscach można płacić bezpośrednio w euro.

Wymiany amerykańskich dolarów, brytyjskich funtów oraz euro można dokonywać w bankach, a także w niektórych hotelach. W przypadku dolarów bezwzględnie wymagane są nowe banknoty – z dużymi portretami. Lepiej posługiwać się wysokimi nominałami – 50 i 100 USD. Można też wymienić czeki podróżne. Należy zawsze pytać o prowizje i opłaty.

W większych ośrodkach bez problemu zapłacimy kartą VISA. Mogą pojawić się trudności z płatnością inną kartą. Pieniądze i dokumenty należy nosić przy sobie i przechowywać w bezpiecznym miejscu.

We wszystkich oferowanych przez nas miejscach noclegowych jest dostęp do elektryczności. Napięcie wynosi 220–240 V. Obowiązują wtyczki typu europejskiego – „C”, „E” i „F”, z dwoma okrągłymi bolcami.

Większość polskich sieci komórkowych posiada partnerów w Senegalu. Koszt połączenia oscyluje w okolicach 10 PLN za minutę rozmowy, a sms kosztuje ok. 2 PLN (w zależności od operatora). Najtańszym rozwiązaniem jest zaopatrzenie się w lokalną kartę SIM i zainstalowanie jej we własnym telefonie komórkowym ze zdjętą blokadą SIM-LOCK.

Internet jest dostępny we wszystkich miastach w Senegalu, a także w wielu miejscach noclegowych.

Miejscowa waluta, frank Zachodnioafrykańskiej Wspólnoty Walutowej, obowiązuje w ośmiu państwach UEMOA – Wspólnoty Gospodarczo-Monetarnej Afryki Zachodniej (Benin, Burkina Faso, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Bissau, Mali, Niger, Senegal, Togo); jej wywóz poza te kraje jest zakazany. Wwóz waluty od kwoty równowartości 1.000.000 XOF (ok. 1.500 EURO) oraz wywóz waluty od kwoty równowartości 500.000 XOF (ok. 750 EURO) wymaga deklaracji. Deklaracje wwozu, potwierdzenia wypłaty i wymiany waluty w trakcie pobytu w Senegalu należy zachować i okazać przy wyjeździe. Zakłócanie porządku publicznego w stanie nietrzeźwym jest wykroczeniem; przepis ten jest surowo egzekwowany, także w stosunku do cudzoziemców. Homoseksualizm jest nielegalny. Akty seksualne między osobami tej samej płci są zagrożone karą pozbawienia wolności.

W Senegalu w ostatnich latach wzrosło zagrożenie przestępczością pospolitą, w szczególności kradzieżami kieszonkowymi, na które szczególnie narażeni są turyści przebywający na lokalnych targach lub spacerujący po centrum Dakaru i w pobliżu plaży (Corniche Ouest). Po zmroku wzrasta zagrożenie przestępczością rabunkową. W stolicy zdarzają się przypadki okradania samochodów stojących w korkach. Obywatelom polskim przebywającym w Senegalu sugerujemy unikanie przebywania w miejscach zgromadzeń publicznych i bezwzględne stosowanie się do zaleceń miejscowych służb porządkowych. Senegal jest państwem zagrożonym terroryzmem. Zalecamy zachowanie szczególnej ostrożności w miejscach mogących być celem ataku, takich jak miejsca kultu religijnego, centra handlowe, hotele, czy restauracje.

Z uwagi na zaszłości historyczne (do 1958 roku Senegal funkcjonował jako kolonia francuska) wykazuje dużą ilość cech zaczerpniętych z kuchni francuskiej, przefiltrowanych przez lokalną tradycję i zasoby kulinarne. Podstawą kuchni senegalskiej są świeże ryby i owoce morza poławiane na lokalnych wodach i od razu dostarczane na stół po różnorakiej obróbce – grillowane, smażone, gotowane lub wędzone. Układ dnia nawiązuje do tradycji francuskiej i ma następującą strukturę: dzień zaczynamy zazwyczaj od lekkich, najczęściej pozostających w słodkawej tonacji, śniadań (z dużym udziałem owoców), następnym posiłkiem jest obiad, składający się z przystawki (sałatka, ryby), dania głównego i deseru. Kolejnym i ostatnim punktem jest kolacja – najobfitsze danie dnia, podawane od około godziny 21:00, często poprzedzane aperitifem, składająca się z wielu dań, podawanych w małych porcjach oraz  bagietki. Do charakterystycznych dań kuchni senegalskiej należą m.in.: grillowane krewetki królewskie, miecznik, kurczak Yassa w sosie cytrynowym, z ryżem, cebulą i lokalnymi przyprawami.

Senegal znajduje się w standardowej strefie czasowej, więc nie ma różnicy pomiędzy czasem lokalnym, a UTC. W Senegalu nie ma czasu letniego. Polska znajduje się w strefie czasowej UTC+1 (zimą) i UTC+2 (latem). Różnica czasu między Warszawą a Dakarem to -1 godzina (zimą) albo -2 godziny (latem).

Ogólnie przyjętą zasadą w krajach afrykańskich jest zwyczaj dawania napiwków za wykonaną usługę. Kwoty zależą od rodzaju usługi i wahają się od 2 do 30 USD. Zalecane jest jednak, aby napiwki zostawiać w lokalnej walucie.

Podczas całego wyjazdu uczestnicy objęci są ubezpieczeniem turystycznym Towarzystwa Ubezpieczeniowego Wiener.

PAKIET MAXIMUM, które obejmuje: KL100.000 EUR + choroby przewlekłe i nowotworowe, NNW 4000 EUR, bagaż 500 EUR. Za dodatkową opłatą istnieje możliwość zwiększenia sumy ubezpieczenia i wykupienia ubezpieczenia od kosztów rezygnacji.